اولین نمونه نفوذ مربوط به روابط انگلیسی ها با خانواده ی ابراهیم خان کلانتر در اوایل دوران قاجار است/ انگلیسی ها به جای مواجهه مستقیم با ایران از روش حمایت از چهره های متمایل به خود در ایران استفاده می کردند/ آنها توانستند میرزا ابوالحسن خان ایلچی را پس از سالها آموزش در انگلیس به بالاترین سطح سیاست خارجی در ایران برسانند و نتیجه کار او دو قرارداد ترکمانچای و گلستان و انبوهی از امتیازات براى انگلیسی ها بود/ بعد از جنگ جهانی دوم داکترین دولت امریکا بر توسعه نفوذ و هژمونی امریکایی در دنیا متمرکز شد. یکی از برنامه هایی که این راهبرد را محقق می کرد دعوت از دانشگاهیان و روزنامه نگاران جوان به اروپا و امریکا جهت توسعه ی روابط فرهنگی و سیاسی با آنها بود. این اقدام استراتژیک به برنامه ی تبادلات فرهنگی Fullbright معروف است. استراتژی این بود که فارغ التحصیلان این برنامه با ارزش های امریکایی آشنا شوند و به آنها گرایش پیدا کنند؛ فارغ التحصیلان به طور ناخودآگاهی متمایل به خواسته ها و آرمانهای مدرن غربی خواهند شد/ اکنون بسیاری از سیاستمداران بانفوذ در جهان سوم، انگلیسی را به خوبی حرف می زنند و خاطرات خوشی از دوران تحصیلشان در امریکا و اروپا دارند. آنها حتی تلاش می کنند ظاهرشان هم مطلوب و متناسب با پروتوکل های تشریفات امریکایی باشد و حتی نگران اند که مبادا طوری رفتار کنند که دیگر در کنفرانس های بین المللی دعوت نشوند./آمریکا معتقد است تعامل با این دست کارگزاران بسیار ساده تر و مفیدتر است بنابراین براى به قدرت رسیدن آنها تلاش می کند و حتی هزینه می کند/ پس از شکست فتنه 88 امریکایی ها بر راهبرد دموکراسی هدایت شده متمرکز شده اند/ از این پس به جای تلاش براى تحریم انتخابات از طرف آمریکا شاهد تلاش او در جهت هدایت آراء به سمت جریان نفوذی خواهیم بود/.